Էդուարդ Սպերցյանը «Կրասնոդարի» հետ նվաճեց ՌՊԼ-ի չեմպիոնությունը՝ կատարելով այն, ինչին քչերն էին հավատում: Խաղերում առաջնորդելով թիմը, վստահորեն իրացնելով ստանդարտներ և կառավարելով խաղի ռիթմը՝ նա դարձավ մրցաշրջանի խորհրդանիշ: Նրա տաղանդը, ոգեշնչող առաջնորդությունը և մրցակիցների պաշտպանությունը ճեղքելու կարողությունը նրան բերեցին տիտղոս, հարգանք և աստղի կարգավիճակ:

Ժամանակն է հեռանալ

Հասնելով գագաթնակետին, երբ Կրասնոդարում բոլորը խոսում են նրա մասին, Սպերցյանը պետք է նայի առաջ: Նա ոչ միայն «Կրասնոդարի» առաջատարն է, այլև ակումբի նոր դարաշրջանի խորհրդանիշը: Ակադեմիայի սանը անցավ ճանապարհ՝ պատանուց դառնալով ավագ և ՌՊԼ-ի ամենապայծառ ֆուտբոլիստներից մեկը: Ռուսական լիգան նրան այլևս չի բավարարում. ժամանակն է նոր մարտահրավերների:

Եվրոպական կանչ

Մնալով «Կրասնոդարում»՝ նա կարող է դառնալ «տեղական» հերոս, սակայն եվրոպական ֆուտբոլը նոր մակարդակ է՝ ամենօրյա մրցակցություն և ինքնահաստատում: Կատարելով իր առաքելությունը Ռուսաստանում՝ Սպերցյանը պետք է հեռանա՝ թողնելով լեգենդ և տանելով երկրպագուների երախտագիտությունը:

«Կրասնոդարը» չի խանգարի նրա հեռանալուն: Նրան սիրում են, բայց հասկանում են, որ նա ակումբի խորհրդանիշ է: Հեռանալով տիտղոսով՝ նա կմնա չեմպիոն, ոչ թե փախչող խաղացող: Գեղեցիկ հեռանալը երախտագիտությամբ նրան հավերժ կկապի ակումբին՝ թողնելով վերադարձի հնարավորություն:

Ավելին՝ Armsport

—00—ՍՊ